4 cze
2024

Zaawansowane rozwiązania w diagnostyce alergenów: Zintegrowane urządzenie automatyzujące metodę ELISA

Tydzień Bezpieczeństwa Żywności!

W dobie rosnącej świadomości społecznej na temat alergii, istotność precyzyjnego wykrywania alergenów w produktach spożywczych nabiera coraz większego znaczenia. Metoda ELISA, wraz z jej odmianami takimi jak ELISA bezpośrednia, pośrednia, typu "sandwich" i konkurencyjna, stanowi niezawodne narzędzie w identyfikacji alergenów, dzięki swojej wysokiej czułości i specyficzności. Ścisłe przestrzeganie protokołów laboratoryjnych, w tym precyzyjne pipetowanie i dokładne płukanie, jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników. Automatyzacja metod ELISA, odpowiadając na potrzebę szybkiego przetwarzania dużych ilości próbek, zyskuje na popularności, minimalizując ryzyko błędów ludzkich oraz zwiększając efektywność pracy laboratoriów diagnostycznych.

Alergeny pokarmowe i ich znaczenie

Alergeny pokarmowe to specyficzne białka zawarte w żywności, które mogą wywoływać różnorodne reakcje alergiczne u osób wrażliwych. Symptomy alergii pokarmowej mogą wahać się od łagodnych, jak wysypka, do poważnych, zagrażających życiu, jak anafilaksja. Alergia pokarmowa stanowi rosnące wyzwanie dla bezpieczeństwa żywności i zdrowia publicznego, dotykając około 8% dzieci i 3-10% dorosłych, z tendencją wzrostową. W odpowiedzi na ten problem, Unia Europejska wprowadziła liczne regulacje prawne, mające na celu ochronę konsumentów. Kluczowym dokumentem jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011, które nakłada na producentów obowiązek etykietowania obecności głównych alergenów pokarmowych.

Metoda ELISA w diagnostyce alergenów

ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay) jest techniką charakteryzującą się wysoką czułością i specyficznością, stosunkowo niskimi kosztami i łatwością wykonania. Pierwotnie opisana przez Engvalla i Perlmann w 1971 roku, metoda ta bazuje na specyficznym wiązaniu antygenu z przeciwciałem i wizualizacji tego związku za pomocą reakcji barwnej. Wykorzystywana na szeroką skalę w diagnostyce, ELISA przeszła liczne modyfikacje i adaptacje, aby sprostać rosnącym wymaganiom w zakresie szybkości i dokładności analiz.

Automatyzacja ELISA przez urządzenie BOLT™

Nowoczesne laboratoria diagnostyczne, w obliczu rosnącej liczby próbek do analizy i potrzeby zapewnienia precyzyjnych wyników, coraz częściej sięgają po zautomatyzowane rozwiązania takie jak analizator BOLT™. To urządzenie, integrujące spektrofotometr, automatyczną myjkę do płytek ELISA oraz inkubator, minimalizuje ryzyko błędów ludzkich poprzez automatyzację wszystkich etapów testu ELISA. BOLT™ umożliwia analizę do 96 próbek jednocześnie, co czyni go ekonomicznie efektywnym rozwiązaniem dla laboratoriów o różnych potrzebach. Dodatkowo, brak konieczności używania końcówek do pipet redukuje ilość odpadów i koszty eksploatacji, wpisując się w zrównoważony rozwój i podnosząc standardy ekologiczne.

Podsumowując, automatyzacja metod ELISA, w szczególności przez urządzenie takie jak BOLT™, odgrywa kluczową rolę w przyszłości diagnostyki alergenów. Znacząco przyczynia się do zwiększenia efektywności, dokładności oraz powtarzalności badań, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia konsumentów na całym świecie.

 

Autor:

Marta Koziel
Kierownik Produktu/ Dział Przemysł

Literatura:

  • Shah K, Maghsoudlou P. Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA): the basics. Br J Hosp Med (Lond). 2016 Jul;77(7):C98-101. doi: 10.12968/hmed.2016.77.7.C98. PMID: 27388394.
  • Hosseini, Samira, et al. Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA): from A to Z. Singapore:: Springer, 2018.
  • ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004